Hendrikus Driek van Helvoort werd geboren 8 mei 1853 te Dinther als zoon van Lambertus van Helvert en Petronella Henrika Jan Mollen. Hij trouwt op 18 mei 1889 in Dinther met Elisabeth van Berlo. Hij overlijdt op 16 oktober 1925 te Keldonk-Erp.
Na het overlijden van zijn ouders was Hendrikus thuis bij zijn tante Hendrien, die was gehuwd met Symen Spierings. Nadat hij bij zijn tante niet meer nodig was of omdat hij misschien meer wilde verdienen ging hij werken bij de Dintherse Brouwerij, als voerman op de bierwagen, waar hij letterlijk en figuurlijk, goed met biet leerde omgaan. Hij was in dorpen in de ronde, bekend als grappenmaker en poetsenbakker. Ook zijn vertelkunst en fabelachtig geheugen waren wijd en zijd bekend. Dit geheugen bekwam lieden, die hem ooit een kool gestoofd hadden meestal slecht.
Tijdens zijn huwelijk bleef hij altijd contact houden me zijn verspreide familie. Zo ging hij regelmatig naar Vinkel. Moest hij in Den Bosch zijn, ging hij via Rosmalen naar huis. Ook heeft hij een briefwisseling onderhouden met zijn nicht zuster Fernandez. Zo ging hij enige maanden voor zijn dood nog kijken naar de orkaanschade in het dorp Zeeland waar hij moest overblijven omdat er geen vervoer meer was vanwege het feit dat hij te lang was blijven praten.
In zijn huwelijk heeft hij evenals zijn vrouw vele tegenslagen gekend. Bij het huwelijk begon het al. Zijn vrouw Elisabeth had als jong meisje een dienst gehad bij enkele ooms. Toen deze mensen dood waren was Elisabeth de enige erfgename. Dit zette veel kwaad bloed in de familie, vooral haar moeder was erg verbolgen op haar dochter. Dit had weer tot gevolg dat toen Hendrikus zijn schoonmoeder dood was hij zelf niet naar de uitvaart ging omdat de eerder genoemde vete niet was bijgelegd.
Na 10 jaar te Uden te hebben gewoond, vertrok het gezin naar het Looieind te Erp. Hier werden ze ook al weer door het noodlot achtervolgd. Hun boerderij ging in vlammen op terwijl de ene verzekering was opgezegd maar de nieuwe nog niet schriftelijk was bevestigd. Mat als gevolg geen geld. Tot overmaat van ramp wilde de eigenaar van de boerderij de boerderij niet meer opbouwen maar na bemiddeling van de pastoor kwam dat toch in orde. Later zijn ze van Erp naar het Hool in Keldonk verhuisd.
Hun kinderen:
Petronella Maria van Helvoort 1890-1894
Antonia van Helvoort 1891-1918
Ongehuwd, naaister en stierf aan de Spaans griep.
Lambertus van Helvoort 1892-1918
Lambertus wilde beslist priester worden maar zijn vader vond dat hij hem niet kon missen. Nadat de andere jongens groter waren werd de oplossing gevonden door per jaar 2 studiejaren af te werken in het missiehuis van de paters van het Goddelijk Woord te Uden. Hij was erg intelligent. Tijdens een paasvakantie kwam hij ziek thuis en overleed, na nauwelijks bediend te zijn, omdat de huisarts de ernst van de ziekte niet onderkende.
Petrus van Helvoort 1894-1964, gehuwd met Wilhelmina van der Ven 1897-1976
Hendrikus Marinus van Helvoort 1895-1972, gehuwd met Wilhelmina van den Biggelaar 1898-
Johanna Maria van Helvoort 1896-1897
Adrianus van Helvoort 1897-1967, gehuwd met Wilhelmina Adriaans 1903
Francina Maria van Helvoort 1898-1900
Johannes van Helvoort 1900-1900
Anna Maria van Helvoort 1903-1903
Adriana Maria van Helvoort 1907-1909